Mailgroep - [Bijbels Geïnspireerd]

Geloof en Liefde brengen Vrede.

Bijbels Geïnspireerd

Bezoek onze mailgroep.

Naar Begin-pagina (Home)

Tekst van groepsgebed deze week.

Foto-boodschappen

Overzicht van alle geplaatste gebeden

Middagdiensten

Extra publicaties

Contacteer ons

Handleidingen voor PC en Mailgroep

Regels en afspraken voor onze mailgroep

! Hulpverlening, vrijwilligerswerk, en verbroedering !

Beveilig uw PC tegen Hackers en virussen.

Enkele uitspraken als middaggroet:

- Geloof komt niet omwille van vervulde tekens en/of wonderen, geloof is een kwestie van het hart en kent geen voorwaarden, net als Liefde.


- Het geheugen voor kennis en inzicht is niet groter dan het equivalent van onze dankbaarheid.


- Het goede is bij regel niet het normale, want terwijl de norm bepaald wordt door het denken van de meerderheid, wordt het goede bepaald door de Bron der waarheid.

_________________________________

Middagdienst maandag 15-10-2007:

De vraag is niet: "Tot wie spreekt God?", maar de vraag luidt: "Wie wil God horen?".


Het lijkt een geheimzinnig gebeuren, dat het woord van God tot de mens komt, dat de mens op aarde het woord van God opvangt.

Men spreekt dan ook in 'heilsgeschiedenis' van: "Ik heb God horen spreken" en men zegt niet in Ambtenarentaal of burgermansproza:" God heeft het woord tot mij gericht"!!!

De vraag is niet: "Tot wie spreekt God?", maar de vraag luidt: "Wie wil God horen?".

Het verhaal van Jona is daarin een parel van Hebreeuwse vertelkunst.

Letterlijk vertaald staat er; "Het woord van de Heer geschiedde tot Jona".


( Uit Jona 1:1-2 )

Het woord van God kwam tot Jona, de zoon van Amittai

Sta op, ga naar Nineve, die grote stad, en roep haar toe dat hun kwaad is opgestegen tot voor mijn aangezicht.


Laten we het van aangezicht tot aangezicht met elkaar delen:

Het is schreiend, hoe vele vertalingen de boodschap doen verliezen, dat een profeet geen officier van justitie is, maar dat een profeet "roept". Je haalt het dan ook uit de Hebreeuwse bronteksten: "Sta op!", "Ga!", "Roep!". We kunnen deze allestekendende vertelling niet verloren laten gaan in een zin die zich vertaalt als "ten hemel schreiend".


Dat God een aangezicht heeft, dat wij leven voor Zijn aangezicht, dat Zijn aangezicht met ons meegaat, dat God Zijn aangezicht over ons doet lichten, vindt dit nog genade bij verschillende vertalingen? Wordt dat woord nog verstaan, en zou het nog aan te leren zijn?

Waarom horen we God dan niet, als het geen kwestie is van "tot wie HIJ roept"?


Het is heel begrijpelijk, dat Jona wilde vluchten om aan de roeping Gods te ontkomen, want een profeet wordt eerder bestempeld als een hoogmoedig persoon dan bewonderd omdat hij zo'n krachtig geloof heeft dat hij God wil horen,. Het volk is koppig, halstarrig en oordeelt naar normen die niet uit God komen.


De gemiddelde mens kijkt niet naar de boodschap van een profeet maar zal eerst opwerpen; "Wie denkt hij/zij wel dat ze is, om zo verheven te zijn dat hij/zij Gods Woord hoort en wij niet?" Zulke houding is een antwoord op de vraag "Wie wil God horen?".


Laat ons niet langer denken in termen van verheffing of meer- en minderwaardigheid, maar laat ons kijken met een hart dat Christus uitnodigd, bereid is om naar de stem van de Herder te luisteren en begrijpt dat een profeet niet gekozen wordt omdat hij meer of hoger zou zijn, maar omdat zijn hart en geest 'Volledig' open is tot het ontvangen van Gods Woord. Die openheid, ontvangt iedere ziel, die Gods Woord horen wil en zonder oordeel tot een boodschapper naar Gods Woord, ondezoeken wil of de stem die klinkt, de stem van de Herder is.


Het grootste obstakel dat mensen een pofeet kunnen voorleggen is de veronderstelling dat hij Heilig moet zijn, dat hij zonder fouten en gebreken moet zijn, want dat soort gedachten, zal de persoonlijkheid van ieder die Gods Woord hoort naar de wet veroordelen en diens boodschap als een zucht in de wind doen vervagen. Onze dankbaarheid tot God zou zich veel intenser tonen als wij (mensen) dankbaar en vereerd zouden zijn, juist omdat God zich tot mensen richt. We doen er dan ook goed aan, om Gods Woord te gebruiken tot onderzoek en alle snuiverij en oordeel los te laten, want Gods Woord zou ons anders wel eens kunnen passeren omdat we het steeds maar weer aan de paal nagelen!


Dat alle profeten blijven roepen!

Want de aanduidingen die God aanreikt hebben niet tot doel om in oordeel alles te verwerpen, maar om voedsel te schenken dat tot verlossing dient en redding van velen. Op die manier kwam ook Christus tot ons en zoekt nog steeds naar elk hart dat zich door God wil laten verlichten. Elke stem die zich toevoegt aan de stem der profeten en roept naar dat wat Gods Woord hem vertelt, is een gewonnen ziel die delen wil in Gods voedsel opdat straks een grote schare, Gods Koninkrijk hartelijk wil ontvangen en verlossing een deel is voor elke levende ziel.


De tijd is niet lang meer, tot Gods dag zich aandient. Als de laatste trompet geschald heeft, hopen we op een ontvankelijkheid onder het aantal zielen dat zo groot telt als de zandkorrels der stranden.


Laat ons de hele dag door, drinken van Jezus' bloed, door de Liefde van Christus uit te stralen.

Laat ons de hele dag door, eten van Jezus' vlees, door onderricht te ontvangen, rechtstreeks uit Gods Geest.


Vrede en vreugde, komen uit Gods Geest.
Wentel u in Gods licht en laat u niet misleiden door de illusie van de duisternis.
Laten wij dus nastreven wat de vrede en de opbouw van onze verbondenheid in Christus bevordert.


Kijk elkaar in de ogen, en zie Gods Licht. Kunt gij zeggen, ik zie God doorheen mijn naasten, dan hebt gij Christus gezien en hem aanvaard als de Koning van uw Hart.


'Vader, leidt ons in Christus, opdat we uw Liefde in volle besef ervaren, zoals Christus één is met Uw Liefde.

We bidden tot U, Vader, omdat we willen tonen, geloof te hechten aan het onderwijs dat Christus ons brengt en om te tonen dat we niet zoeken naar vertroosting van onze trots of behoud van onze gewoonten, tradities en verlangens, maar zoeken naar de kracht van Uw Geest; de enige vertroosting die ons in hart en ziel de ervaring geeft één te zijn met Christus en ons doet wandelen in "Geloof en Liefde".


We noemen U Vader, omdat U in elke van uw kinderen Uw Godsvonk gelegd heeft. Veel in Uw schepping is voor de mens onduidelijk, en zo zijn er raadsels tot bittere raadsels waar we geen weg mee weten. Toch zijn voor ons de tekenen van Uw liefdevolle aanwezigheid sterker dan de tekenen die mensen omwille van de illusie, vermelden als "ten hemel schreiende verborgenheid". Daarom blijven we U "Vader" noemen. Aan Uw Majesteit voelen we ons klein en nietig. We beseffen dat U niet Vader bent voor enkelingen, maar Schepper van alle leven bent. Daarom ook dat we ons dit steeds ter herinnering roepen wanneer we U Vader noemen.


Leer ons begrip te tonen voor de kracht van Uw Woord. Leer ons inzicht te vormen, voor de betekenis van Uw Woord en Vader, leidt ons met Uw Heilige geest, opdat we ,naar Geloof en Liefde wandelen in eenheid tot Christus. Niet voor behoud van eigen leven, maar opdat de mens "Geloof en Liefde" als een deelbaar werkwoord zou benutten, zoals Christus brood en vis deelbaar maakte.

Zodat onze daden, gedachten en woorden een uitnodiging mogen zijn voor alle mensen op aarde om zich uitgenodigd te weten in "Geloof en Liefde" en te groeien tot een Christusbewustzijn: Uw licht.


Amen.


Genegen groetjes in de zege van Gods Licht,

leeuwke

Middagdienst 15-10-2007