|
Genieten van de vrede in het hart, elk ogenblik en geenszins bezig zijn met het bedenken waarvan we nu weer eens in de wereld moeten gaan genieten, want dat is niet het genieten wat God bedoelt.
Veel mensen denken; "God wil dat we genieten", maar op een wereldse manier genieten gaat altijd ten koste van iets. De wereld is niet om enkel van te genieten.
Genieten van; omdat je jezelf aan God geeft of aan de ander, genieten van het belangeloos handelen is anders genieten zoals God het bedoelt. Van de wereld op zich genieten, dat zij jou alleen tot vermaak dient is het genieten voor eigen belang.
Als vrede in je hart zit, is heel jouw wereld in vrede.
Zolang je verschillen ziet ben je niet in vrede, het is niet de vrede van God, vrede heeft te maken met ččn zijn.
Je ziet alleen een mens, een schepping van God, daarom heen hoef je niets te zien, al wat je waarneemt zijn bedenksels van je zelf en andere mensen, het zijn geen bedenksels van God. De mens heeft deze wereld tot stand gebracht zoals ze is.
God heeft alleen maar volmaaktheid geschapen, anders kunnen wij hem niet volmaakt noemen. Zolang wij verschillen en zondaars zien zijn wij nog stekeblind waar God het vaak over heeft in het O.T. b.v. Jesaja.
Wij zien dan niet dat God volmaaktheid (nieuwe wereld) heeft geschapen die toch HIER en NU is. Het koninkrijk der hemelen is onder u, zegt Jezus.
Iedereen is op zijn manier onderweg naar de Vader, iedereen heeft zijn eigen groei proces. Er is maar ččn God en maar ččn Christus die gelijk is aan de Vader, waar wij allemaal door geschapen zijn.
De hele schepping is in God en van God, buiten Hem bestaat niets anders.
Als ik elk oordeel weglaat, is iedereen gelijk.
Als ik elke gedachten over iets of iemand weglaat is iedereen en alles gelijk er zijn dan geen verschillen.
God zegt immers: jullie gedachten zijn niet mijn gedachten, Jesaja.
Verschillen, oordelen en gedachten zijn van mensen.
De mens heeft oordelen en verschillen bedacht, bij God is alles ččn.
Wij hebben de dualiteit zelf gemaakt door symbolisch van de boom te eten waardoor wij kennis verkregen van goed en kwaad, wat God verboden had. Voor het fatale appeltje zagen we geen verschillen en was er geen dualiteit, alles was non-dualistisch.
We deden het toch en we gingen onderscheid maken, er was dualiteit ontstaan.
God heeft het niet gemaakt, in het paradijs kent men geen goed en kwaad daar kent men alleen Liefde.
Dus het oordelen en verschillen zien is de bron van alle ellende wat wij op de wereld zien. Omdat God het niet heeft gemaakt is het vergankelijk en is het geen waarheid. Werkelijkheid is alleen wat onvergankelijk is, het is (nog) de onzichtbare wereld.
Paulus zegt 2 Kor. 4-18 Wij houden het oog niet op het zichtbare gericht maar op het onzichtbare.
Ik ben ččn met God gelijk aan Hem, Hij alleen is alles en alles is in Hem, hoe kunnen wij dan in Hem verschillen zien? Alle vormen en verschillen die wij waarnemen zijn niet van God het is niet de waarheid, de wereld van God is de nieuwe wereld die wij NOG niet zien zoals ik zei.
Het is doordat wij ons nog te veel laten verleiden door de duisternis van de illusie.
Zolang ik verschillen zie heb ik de wereld nog niet overwonnen of ben ik nog niet bevrijd. Dat is niet erg, anders waren we niet hier, we zijn hier om bevrijdt te worden, allemaal onderweg naar ons Vaders huis.
Omdat we enkel een wereld zien die niet de werkelijke wereld van God is, leert Jezus dit ons zelf te vergeven, vergeven dat wat we zien niet de waarheid is, als we waarden hechten aan wat we waarnemen, zondigen we, wat werkelijk betekent in het Hebreeuws, we missen ons doel.
Hier moeten wij vergeving toepassen en als je het N.T. bij Johannes goed bestudeert zie je dat de werkelijke betekenis van vergeven, loslaten, ontbinden is.
Johannes 20-23 aantekeningen, (Willibrord bijbel) daar wordt dan weer verwezen naar Mt 16-19 en 18-18 waar Jezus zegt: 'Ik zal je de sleutels van het Koninkrijk der hemelen geven, al wat je op aarde bind (niet vergeeft of loslaat) zal ook in de hemel gebonden blijven, en wat je op aarde ontbindt (loslaat vergeeft) zal in de hemel ook ontbonden zijn'.
Als je hier over goed nadenkt bedoelt Jezus dat wij het hechten aan de wereldbeelden los moeten laten. Waarde geven aan alles dat we waarnemen, en alles wat vergankelijk is, is niet van God. Kortom we mogen niet gehecht raken aan de wereld we zijn eigenlijk alleen maar voorbijgangers.
De wereldbeelden, ze hebben geen betekenis, de Heilige Geest gebruikt ze als instrumenten om ons naar de Vader te brengen.
Dat is volgens mij ook de betekenis van het beelden vereren, God haat afgodsbeelden, ja wij denken dat de wereld ons moet onderhouden dat wij van haar afhankelijk zijn en ja, dan wordt God een beetje jaloers, wij zijn niet van de wereld afhankelijk maar van Hem. Omdat wij wereldbeelden wel waarderen vergeten wij vaak God en gaan met onze afgoden in zee, of we dienen twee heren, waarvan wij verward en in disharmonie raken.
Waar komen toch al die conflicten vandaan vragen wij ons af.
Het begint in onze denkgeest, dat vervolgens naar buiten wordt geprojecteerd.
Ons innerlijk is de bron van alles wat we waarnemen.
Iedereen is zonder ons oordeel een kind van God, ons oordeel wil bepalen wie naar de hemel gaat of niet, wij doen dat, God oordeelt niet, God is Liefde.
God straft ook niet, God corrigeert, spant de teugels aan net als bij een paard Hij zegt als het ware; kom je gaat te ver van mij vandaan, je dwaalt af en Hij spant de teugels wat strakker aan wat uiteindelijk straffen heet.(de teugels straffen)
Het is totaal verkeerd geďnterpreteerd door de kerken.
Wij mensen kunnen niet zondigen, wel afdwalen.
Corrigeren kan pijn doen als God wat hard moet trekken, maar als je weet dat het altijd uit liefde is en voor je hoogste geluk wordt correctie een ware vreugde.
In de aanvaarding ligt alle genezing lichamelijk zowel psychisch.
Paulus zegt: "in mijn zwakheid ben ik sterk". 2 Kor. 12-10.
Dit alles kun je lezen in de bijbel, de mensen lezen vaak alleen het verhaal en staan er niet bij stil dat het niet om het verhaal gaat maar om de boodschap, de kracht van het Woord.
De bijbel is een mystiek boek, elke letter en elk woord zijn codes het zijn krachten van licht, het is een boek van uit de geest geschreven en voor de geest gegeven.
Wanneer je het zonder je hart en geest leest, alleen met het verstand lees je alleen een verhaal, maar er zitten levensbelangrijke grote waardevolle boodschappen in besloten. Met de geest gelezen worden al die krachten van de woorden onthult en krijg je inzicht. Tussen de regels door lezen zegt men wel eens of regel voor regel doorgronden, het zal zijn vruchten afwerpen. De Woorden gaan licht uitstralen wat je geest kan opnemen, en licht is kennis.
Ik kan mijn heilige blik vertroebelen, als ik er mijn wereld aan opdring. Ik kan ook de heilige beelden die Christus ziet niet aanschouwen, tenzij ik Zijn visie aanwend. Waarneming is een spiegel, en geen feit. Wat ik zie is de staat van mijn denkgeest die naar buiten is gespiegeld. Ik wil de wereld zegenen door er met de ogen van Christus naar te kijken. En ik zal de onbetwistbare tekenen zien dat al mijn zonden vergeven zijn. U leid mij uit duisternis naar het licht, uit zonde naar heiligheid.
Lieve groet Annie
| 
