Bijbels geinspireerd - Extra publicaties

Lieve Vriend(inn)en,

In vragen die onder de mensen leeft, kom je overwegend vragen tegen, naar het waarom en hoe, van ons bestaan en alle ervaringen die daar in beleefd worden.

Velen zoeken dan ook naar een weg, om de kennis en het bewustzijn te vinden dat een duidelijk beeld geeft over wie we zijn en waarom dingen gebeuren, zoals ze gebeuren.

Religie, levensfilosofieën, wetenschap en New-Age theorieën vliegen ons langs alle kanten om de oren. Zo ook verhalen van mensen die in één of verschillende van deze studies hun heil gevonden hebben, of verhalen over de teleurstelling die één van deze studies hen bracht.

Graag had ik onderstaande gedeeld In de hoop op enkele vragen voedsel te kunnen aanreiken dat ons kan dienen om de innerlijke eenheid in Christus te vinden, behouden en te beleven.

- Is religie zoals de kerk, moskee, tempel, en de verschillende geloofsovertuigingen dit brengen, de juiste weg om verbondenheid met Christus te vinden?

- Bestaat er in het volgen van New-Age een heilzame werking om Christus te vinden?

- Zijn andere geloofsstrekkingen minderwaardig aan de geloofsstrekking die iemand volgt, of vice-versa

- Zijn de fouten en gebreken die we bij vooraanstaande geestelijken ontdekken, een aanwijzing dat ze de verkeerde leringen brengen?

- Zijn er leringen die ons de verkeerde kant uit sturen en ons zaken bijbrengen die ons van God wegleiden?

Dit zijn vragen die vaak gesteld worden, of waar mensen zich over buigen in het vinden van de Ware Liefde waar onze geschiedenis in het verleden en heden zo'n schrijnend tekort aan toont.

Maar wanneer is een studie, New-Age of religie? Wanneer wordt een studie werkelijk een studie naar de innerlijke verbondenheid in Christus en wanneer wordt een studie slechts een instrument van het kwade om ons zo ver mogelijk van onze Schepper weg te leiden.

Als ik in deze tekst schrijf over New-Age, bedoel ik daarmee elke studie die sensatie en waarzeggerij oproept om de mens te lokken, terwijl voorbij gegaan wordt aan de wonderen en aanduidingen waarmee onze Schepper ons omringd.

Als ik in deze tekst schrijf over conservatieve en fanatieke opvattingen, bedoel ik daarmee elke studie die fanatiek vasthoudt aan gewoonten en tradities om een machtspositie te behouden of om oordelend te reageren op mensen om zich heen, terwijl voorbij gegaan wordt aan de werkelijke aanduidingen die onze Schepper ons aanreikt.

Met dit schrijven, wil ik er de nadruk op leggen, op geen enkele manier oordeel te willen leggen op de naam die een studie draagt, of op de houding die mensen aannemen ten opzichte van bepaalde studies.

Zowel New-Age als heel conservatieve en fanatieke opvattingen zijn beide pistes die voorbij gaan aan Gods aanduidingen en de aanduidingen gebruiken die hen uitkomt om het leven aangenamer te beleven of om meer macht over mensen te verwerven. ( Aangenamer naar de illusie dat het de wereldse zaken zijn, die geluk en vrede betekenen. En macht verwerven in de veronderstelling dat op die manier vrede kan afgedwongen worden of hun greep op aardse geneugten verzekerd kan worden .)

Wat Christus ons aanleert, en wat God ons aanreikt, zijn zaken waar weinig religies en levensfilosofieën ten volle naar leven zoals Christus het uitsprak: "Niet mijn wil, maar Uw Wil geschiedde". Zodra de hele mensheid dit kan uitspreken, vanuit het hart zullen er geen regels of uitspraken meer gehoord worden, die ingaan tegen Gods aanduidingen. Dan pas zullen ook de fouten en gebreken die de mens kent, verdwijnen.

Of met andere woorden, wanneer iedereen de gedachte loslaat, "de ware religie te beoefenen", en werkelijk luisteren wil naar de woorden die God in het hart legt, door Christus te aanvaarden als de Koning van ons denken en voelen, dan en dan alleen, zal elke vorm van indoctrinatie in de verschillende geloofsstrekkingen verdwijnen, en zal New-Age zich niet langer een weg zoeken in de sensatie van waarzeggerij.

Deze éénwording in religie zal op zich laten wachten, tot de koppigheid doorbroken wordt waarmee Gods aanduidingen genegeerd worden. Het teken dat deze éénwording zal inluiden, is de unanieme aanvaarding van Gods aanduiding met betrekking tot:

- De huwelijksvoorwaarden voor priesters. ( Zie Leviticus 21, waar zelfs voorschriften vermeld worden met betrekking tot de dochters van Priesters.) Ook in de leringen van Christus wordt uitvoerig gesproken over het huwelijk voor priesters, waar het celibaat niet als voorwaarde wordt voorgeschreven, maar als herkenning van de gave om God als eenling te dienen.

- De erkenning tot de Geest der Waarheid. ( Zie Johannes 16:12 )… want hij zal u in alle waarheid leiden, want hij zal niet uit zichzelf spreken, maar zal spreken al wat hij hoort en u de komende dingen bekend maken.

- Wanneer iedereen zich weer richt tot de Schepper en niet langer pseudo-goden of zielen opzoekt om vóór te bidden. ( Uit Johannes 4:23-24 )… Er komt een uur, ja het is er al, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en waarheid: dat zijn de aanbidders waar de Vader naar uitziet. God is geest, en zij die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.'

- Wanneer zij, die in Juda leven, naar de bergen vluchten.

Groeien in Christus, betekent niet dat we religie, kerk of welke levenshouding dan ook, dienen te verloochenen, maar het betekent dat we de levenshouding die we daar in volgen, afstemmen op Gods Woord, aanpassen zoals God dat ons vraagt en richten naar het onderricht dat uit Christus tot ons komt. En hier is waar het schoentje voor velen wringt... Trots, gewoonten en tradities staat veel mensen nog in de weg om werkelijk te willen onderzoeken naar Gods Woord. Nog heel veel mensen hebben het moeilijk om de bestaande gewoonten te willen toetsen aan Gods Woord.

Waar macht gezocht wordt, vreest men die macht te verliezen en waar de wereldse verslavingen gezocht worden, vreest men geluk, vrede en genot te verliezen.

Toch ligt de hele eenwording met Christus juist in het vinden van "de wil om Gods Woord in ons leven binnen te halen", want wie God leert kennen als Vriend en raadgever, kent niet één verlies, die kent slechts alle winst die Gods Genade brengt.

De eucharistie is de mooiste viering die we kunnen volgen om ons verbonden te weten in dat wat Christus ons aanleert. Maar, enkel als die eucharistie ook werkelijk gevierd wordt vanuit het hart, met volle besef van de betekenis. Mensen die de eucharistie vieren, enkel om er bij te horen, of enkel om te laten zien dat ze naar de kerk gaan, hebben vaak de boodschap gemist die Christus daarin tracht te vertellen: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven".

Pas als iedereen, die aan de eucharistie deel neemt, die eucharistie als een viering kan beleven in verbondenheid met Christus, dan pas kent de eucharistie haar kracht zoals Christus ze er ingelegd heeft.

Hij zei niet zonder reden: "Wie mij oprecht zoeken, zullen mij vinden."... Dit betekent uiteraard dat iedereen, ongeacht de weg die hij/zij bewandeld, God vinden zal, als ze Hem oprecht zoeken en uiteindelijk komt iedereen terug tot hetzelfde punt, waar alle wegen het kruispunt raken dat Christus heeft neergelegd op onze aarde: "Gods Woord en de éénwording in Christus".

De roeping; "dienaar van God", betekent: Om rechtstreeks uit Gods Geest aan te reiken wat God ons als aanduidingen geeft, zoals het Levende Woord Christus ons dat ook in lering brengt. Daarin ligt niet de machtiging om de vrije wil van naasten te negeren of te doorbreken, maar wordt het vuur in de lippen gelegd om Gods Woord als aanreiking naast alle veronderstellingen en meningen te plaatsen met de zege het hart te mogen raken. Niet om te overtuigen van de enige waarheid, en niet om te overtuigen dat iemand een zondaar zou zijn, maar om levend te maken wat reeds in iedere ziel besloten ligt, in de godsvonk van diens bestaan.

En in naam van Christus is het een dienaar Gods gemachtigd om te helen en te steunen waar de vrije wil van de zoeker, die steun en heling in God zoekt.

Heb lief, zoals Christus lief heeft en gij zult wandelen in de voetsporen van Christus.

Genegen groetjes,

leeuwke.